- behîmî
- (A.)[ ﯽﻤﻴﻬﺑ ]hayvanî.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
behîmî
Look at other dictionaries:
behimi — sf., esk., Ar. behīmī Hayvanca, hayvana yakışır biçimde olan (duygu) Bir behimi zevk gibi kucaklamış, avuçlarımın hararetini ona vakfetmiştim. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEHİMÎ — Hayvanca, hayvana mahsus ve müteallik. Hayvanlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
behimilik — is., ği Behimi olma durumu Dünyayı ne iyilik ne kötülük ne aşk ne behimilik, hiçbir şey kurtaramıyor. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
İFFET — Namus. Temizlik. Perhizkârlık. Nefsi behimî temayüllerden men etmek. Helâla razı olup haramdan kaçınmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
